Gull er ekki bara peningamálmurinn; það er náttúruafl, segir Robert Gottlieb
(Kitco News) – Nýleg hækkun á gulli upp í sögulegt hámark yfir 3.800 dali á únsu, sannar að þessi hækkunarlota á sér enga hliðstæðu í seinni tíð og að þessi dýrmæti málmur sé orðinn náttúruafl, að sögn eins markaðssérfræðings.
Í viðtali við Kitco News sagði Robert Gottlieb, sjálfstæður sérfræðingur í verðmætum málmum og fyrrverandi framkvæmdastjóri gull- og silfurdeilda hjá JPMorgan og HSBC, að hann sé ekki að reyna að spá fyrir um hversu hátt gull gæti farið, þó mörg fjármálafyrirtæki og greiningaraðilar hafi sett markið á 4.000 dali á únsu. Hins vegar bætti hann við að hann sjái þessa hækkun haldast í að minnsta kosti þrjú ár, svo lengi sem stefna Donalds Trump Bandaríkjaforseta ráði ríkjum í bandaríska hagkerfinu.
Gottlieb sagði að hann vilji ekki dæma hvort stefna Trumps sé góð eða slæm, en hann benti á að hún hafi ýtt undir pólitíska og efnahagslega óvissu, sem aftur hafi kveikt aukna eftirspurn eftir gulli.
„Staða gulls hefur breyst kerfislægt,“ sagði hann. „Gull hefur alltaf verið öruggt skjól á óvissutímum, en ég tel að gull sé nú orðið hið endanlega skjól, sem er lítil en afar mikilvæg breyting.“
Hann sagði að þessi þróun hafi hafist árið 2022 þegar stjórn Joe Biden vopnvæddi bandaríkjadal gegn Rússlandi fyrir innrás þess í Úkraínu.
Hins vegar hafi áhættudreifing aukist á síðustu mánuðum undir Trump, þar sem ríki, þar á meðal mikilvægir bandamenn, reyni að finna leiðir gegnum auknar sveiflur á fjármálamörkuðum vegna alþjóðlegs viðskiptastríðs og hærri innflutningstolla. Hann bætti við að heimurinn hafi orðið mun sundraðri eftir því sem stefnur í átt til afhnattvæðingar hafi styrkst.
„Gull er allt annars eðlis vegna þeirrar pólitísku og efnahagslegu óvissu sem ríkir á heimsvísu,“ sagði hann. „Ríki eru farin að segja sem svo: „Við verðum að dreifa áhættunni frá dollaranum.“ Og þau eru að færa sig frá dollaranum vegna endaloka hnattvæðingarinnar. Þau eru að færa sig yfir í gull vegna þess að það er ekki gjaldmiðill sem byggir á lánshæfi eða trúverðugleika einhvers ákveðins ríkis.“
Ásamt almennri efnahagsóvissu er einnig vaxandi vantraust á bandaríkjadalinn og bandarísk ríkisskuldabréf þar sem Hvíta húsið reynir að þrýsta á seðlabankann að lækka vexti hraðar.
Gottlieb sagði við Kitco að í þessu umhverfi muni seðlabankar halda áfram að kaupa gull, jafnvel á metverði. Hann benti á að í þessari fordæmalausu hækkun hafi gull tekið fram úr evrunni sem næststærsta eign seðlabanka. Sumir greiningaraðilar hafi einnig bent á að gull hafi náð fram úr bandarískum ríkisskuldabréfum í opinberum gjaldeyrisforða.
„Evran er þriðja stærsta eignin hjá seðlabönkum ESB. Ef það hrópar ekki „kaupið gull“, þá veit ég ekki hvað gerir það,“ sagði hann.
Á 30 ára ferli sínum hefur Gottlieb unnið með mörgum seðlabönkum við að byggja upp gullforða þeirra.
Seðlabankar og gull
Gottlieb deilir innsýn sinni á sama tíma og hann undirbýr útgáfu bókar sinnar: “Mastering Gold and Silver Markets: Insights from a Legendary Bullion Bank Trader,” sem er þegar komin í forsölu á Amazon.
„Það fyrsta sem þú þarft að skilja um seðlabanka er að þeir hafa mjög djúpa vasa,“ sagði hann. „Á öllum þeim árum sem ég vann með seðlabönkum lærði ég að verðið skiptir þá aldrei máli.“
Hann bætti við að seðlabankar muni haga kaupum sínum á strategískan hátt, reyna að kaupa þegar verð lækkar eða hægja á kaupum þegar það hækkar, en þeir muni á endanum halda áfram að kaupa þar til markmiðum þeirra er náð.
Hingað til hafa seðlabankar í nýmarkaðsríkjum verið virkustu kaupendurnir, en Gottlieb sagði að hann telji að það sé aðeins tímaspursmál hvenær seðlabankar í þróuðum ríkjum fari einnig að kaupa. Hann bætti við að ásamt verðinu skipti tíminn engu máli fyrir seðlabanka.
„Einn seðlabanki sagði mér að ákvörðun um gull gæti tekið 10 ár,“ sagði hann.
Kína er lykilaðili
Á sama tíma sagði Gottlieb að Kína gæti orðið mikilvægur hvati sem drífi seðlabanka í þróuðum ríkjum út á gullmarkaðinn.
Kína hefur leikið lykilhlutverk á gullmarkaði síðustu þrjú ár, en gullforði þess nemur aðeins um 7% af heildargjaldeyrisforða landsins. Sumir greiningaraðilar hafa velt því upp að Kína þyrfti að auka gullforða sinn í 20%, sem myndi gera það að næststærsta gullforðalandi heims, á eftir Bandaríkjunum.
Gottlieb sagði að ljóst væri að Kína vilji verða gullmiðstöð Asíu – keppa við markaði í London og New York – þar sem það hyggst nota Shanghai Gold Exchange til að fá seðlabanka til að geyma gull sitt þar.
Á þessu ári hóf Kína einnig tilraunaverkefni sem leyfði stærstu tryggingafélögum þess að fjárfesta allt að 1% af eignum sínum í gulli.
Í sumar opnaði kínverska ríkið sitt fyrsta gullforðahús utanlands, í Hong Kong.
„Kína er stærsti uppspretta eftirspurnar og framboðs á gulli í heiminum og ljóst er að þeir vilja verða alþjóðlegur aðili,“ sagði Gottlieb.
Hins vegar bætti hann við að stærsta hindrun Kína væri gjaldeyris- og fjármagnshöft landsins.
„Kína er ráðandi aðili, en sú hætta er alltaf til staðar að þeir geti breytt leikreglunum á einni nóttu. Ég er dálítið efins um hvað Kína er að gera, og hvort þeim muni takast það,“ sagði hann.
Fjárfestar leita til gulls
Með þetta víðara samhengi í huga sagði Gottlieb að það sé ekki skrítið að fjárfestar séu nú að streyma í gull, jafnvel á hærra verði. Hann bætti við að vitneskjan um að eftirspurn seðlabanka muni haldast sterk næstu tíu árin veiti markaðnum bæði gildi og öryggi.
„Smásölufjárfestingar eru rétt að byrja, og ég held að þær muni ekki taka enda þar sem gull er áfram mikilvægt tæki til að dreifa áhættu,“ sagði hann. „Í allri þessari efnahagslegu óvissu er ekki hægt að horfa fram hjá þörfinni fyrir tryggingu.“








