Fjárhagslegt öryggi með gulli

Við lásum í Wall Street Journal í gær að verð á gulli hefur hækkað mjög. Hvernig ætli standi á því? Og hvað ætli sé til mikið gull á jörðinni? Hvenær öðlaðist þessi málmtegund þá stöðu sem hún hefur í dag? Halldór Björn Baldursson kann svör við þessum spurningum, og hann var síðasti gestur þáttarins. Hægt er að hlusta á viðtalið hér Hægt er að hlusta á þáttinn í heild sinni hér

Mike Wilson, aðalfjárfestingarstjóri Morgan Stanley sem er einn stærsti fjárfestingabanki heims, mælti nýverið með 20% fjárfestingu í gulli sem hluta af nýrri „ 60/20/20 “ eignasafnsstefnu. Þessi nálgun felur í sér að 60% er varið í hlutabréf, 20% í skuldabréf og 20% í gull , sem er breyting frá hefðbundnu 60/40 hlutfalli milli hlutabréfa og skuldabréfa. Rökstuðningur fyrir nýrri skiptingu Betri vörn gegn verðbólgu: Wilson telur gull vera betri vörn gegn verðbólgu en hefðbundin ríkisskuldabréf, sérstaklega í núverandi efnahagsástandi. Svar við markaðsaðstæðum: Tillagan byggir á gagnrýninni skoðun á litlum möguleikum á vexti í bandarískum hlutabréfum samanborið við bandarísk ríkisskuldabréf og þrýstingi á langtímaskuldabréf vegna hárra vaxta. Gull sem „óbrothætt“: Gulli er lýst sem „óbrothættu“ eignarhaldi sem styrkist frekar en að veikjast á tímum óstöðugleika á mörkuðum og þegar raunvextir lækka, á meðan hlutabréf bjóða upp á litla vaxtarmöguleika. Eftirspurn seðlabanka: Tillaga Wilson kemur í kjölfar mikilla gullkaupa af hálfu seðlabanka og fjárfesta sem leitast við að auka fjölbreytni gagnvart bandaríkjadal vegna geopólitískrar spennu. Áhrif á markað og samhengi Þessi stuðningur frá stórri fjármálastofnun hefur vakið verulegan áhuga á gulli á mörkuðum. Eftir tillöguna hefur gullverð haldið áfram að hækka, þótt einhver óstöðugleiki og hagnaðarsala hafi komið fram. Þetta skref hefur verið talið „vakning“ fyrir fjárfesta til að endurmeta hefðbundnar fjölbreytnistefnur.